Wat is een bothy
Bothies zijn onbemande hutjes in de wildernis van Schotland, Noord-Engeland en Wales die dienst kunnen doen als overnachtingsplek voor wandelaars. Vaak zijn het in onbruik geraakte oude cottages die hersteld zijn door de Mountain Bothies Association. Verwacht geen voorzieningen, maar een basic shelter zonder toilet, elektriciteit of stromend water. Vaak is er wel een open haard of houtkachel en zijn er houten platforms waar je op kunt slapen. Alle comfort die je wilt hebben zal je dus zelf mee moeten nemen (brandstof, water, kaarsen en dergelijke). Een nacht in een bothy is dan ook meer te vergelijken met kamperen dan met een verblijf in een berghut.
‘Ik hoorde het geschreeuw al van verre, dat was de eerste rode vlag."
De Mountain Bothy Code
Alhoewel overnachten in een bothy gratis is, zijn er wel enkele voorwaarden verbonden aan het gebruik van bothies. De zogenaamde Mountain bothy code luidt als volgt:
- Het gebruik van bothies is volledig op eigen risico.
- Laat de bothy schoon en netjes achter met droog aanmaakhout voor toekomstige bezoekers. Wees vriendelijk en verwelkomend naar andere wandelaars.
- Geef schade door aan de eigenaar van de bothy. Neem al je vuilnis mee en laat geen voedselresten achter. Zorg dat het haardvuur volledig uit is als je vertrekt en sluit alle ramen en deuren goed.
- Als je naar de wc gaat zorg er dan voor dat je minstens 100 meter van een waterbron afzit. Ga op ruime afstand van de bothy zodat de natuur er niet uit gaat zien als een openbaar toilet en begraaf resten.
- Wees zuinig met haardhout en kap nooit bomen of struiken voor brandstof.
- Bothies zijn niet bedoeld voor groepen of langere verblijven, daarnaast mogen bothies niet gebruikt worden voor commerciële doeleinden.
- Respecteer regels en restricties van landeigenaren, bijvoorbeeld tijdens het jacht- of lammerseizoen.
Overnachten in een bothy
Volgens John D. Burns is slapen in een bothy een bijna spirituele ervaring. In zijn boek ‘The last hillwalkerschrijft hij:
‘I am cocooned by the firelight in this timeless place, where the cacophony of everyday life cannot reach. My mind and body drift into a simple rhythm set by the traverse of the sun and the dwindling firelight. Here is peace.’
Lucy van de Ladies Scottish Climbing Club (LSCC) heeft een heel andere ervaring vertelt ze me terwijl we in Blackrock Cottage bij het kolenvuur zitten. De nacht is donker en de vlammen doen hun best de kou uit de dikke muren van het 18e eeuwse huisje te verdrijven. De bothy van de LSCC is enkel toegankelijk voor de leden van de damesklimclub, maar de meeste bothies zijn vrij toegankelijk voor alle wandelaars.
‘Ik hoorde het geschreeuw al van verre, dat was de eerste rode vlag. Toen de bothy in zicht kwam zag ik drie jonge kerels naakt om het gebouwtje heenrennen. Ze maakten een kabaal van jewelste en waren duidelijk zo stoned als een garnaal.’ Gelukkig had Lucy een tent meegenomen en ze raadt vrouwelijke wandelaars aan om hetzelfde te doen. Zo voorkom je dat je in een ruimte moet overnachten met mensen bij wie je je niet veilig voelt.
‘Yeah… bothies attract weird people’ verzucht ze terwijl ze mijmerend in de langzaam uitdovende vlammen staart.
Vreemden die vrienden worden, whisky en een knapperend haardvuur
Slapen in een verlaten hutje in de Schotse wildernis is dus niet altijd zo romantisch als sommige schrijvers het doen voorkomen. Toch is dit geen reden om bothies helemaal links te laten liggen, beamen de dames van de LSCC. De kans bestaat immers ook dat je ze deelt met interessante mede-wandelaars. Vreemden die later vrienden worden bij een glas whisky en een knapperend vuur. En soms heb je een bothy gewoon helemaal voor jezelf. Word je gezelschap gehouden door niets anders dan de echo’s uit het verleden, je eigen gedachten, en een hongerige muis.